Het is al jaren de wens van Liselotte om klein te leven. Nadat ze eerst van appartement naar appartement verhuisde en uiteindelijk in verschillende tuinhuizen verbleef, begon het idee langzaam vorm te krijgen. Toen ze Alvaro een tijdje later in Spanje ontmoette had hij nog nooit van een Tiny House gehoord, maar het idee klonk hem goed in de oren. En zo werden de eerste stappen gezet.

Eigenlijk wilde het paar met hun eigen handen een klein huis bouwen. Alvaro ging zelfs naar Japan - op een van hun reizen - om als timmerman te werken om het vak onder de knie te krijgen. De gezondheid van Lotte (zoals ze meestal wordt genoemd) gooide echter roet in het eten. Op een berg in Japan kreeg ze een hartstilstand waarvan ze lange tijd moest revalideren. Toen ze via een vriendin eindelijk van Tiny House Battle hoorde, aarzelde het vrolijke stel geen moment.

Natuurlijk hebben we de twee gebeld en de vraag gesteld. Een heel fijn en inspirerend gesprek.

Lotte: “Voordat ik in kleinere tuinhuizen terecht kwam, woonde ik ook groter. Ik woonde in verschillende huizen en verhuisde vaak. Toen mijn vorige relatie eindigde, kwam ik in een groot nieuw appartement terecht. Ik betaalde € 1200 per maand voor 100 m². Ik had veel ruimte en luxe, een goede baan en woonde vlakbij de stad. Maar na een tijdje dacht ik: 'Wat ben ik eigenlijk aan het doen?' Ik voelde me kleiner en kleiner in dat huis en was constant aan het schoonmaken. Het voelde helemaal niet goed.”

“Eerst dacht ik dat de luxe wel leuk zou zijn, maar het werkte niet. Ik was heel blij dat ik er na een jaar uit kon. Via via kwam ik toen bij een tuinhuis. Ik ging van heel groot naar een vrij kleine ruimte en pas toen werd ik me bewust van wat je nodig hebt. Als je in een groot huis woont, koop je spullen om 'm te 'vullen' en vaak heb je al die dingen helemaal niet nodig.”

Lotte woonde ook graag in de tuin. “Hierdoor heb je een ander soort contact met de buren en voelt het een beetje als een kleine gemeenschap. Tot slot was ik ook helemaal enthousiast over al het groen. Uitzicht op bomen en planten in plaats van een kil appartementencomplex. Dat was heel goed voor mij. Het zaadje om tiny te leven is daar echt geplant.”

Alvaro: “Op het moment dat ik Lotte leerde kennen in 2018, ging het al snel over tiny houses. Ik had geen idee wat het was, maar door mijn vele reizen zat ik toch in de 'reismodus'. Ik weet nog dat ik vrij snel dacht: 'Als ik met mijn rugzak overal heen kan, dan kan ik ook in een tiny house wonen'. Ik vond het idee van zelfvoorzienend wonen ook heel interessant klinken.”

“Toen we hoorden dat we in het programma zaten, voelde het als een droom”, vervolgt Lotte enthousiast. “Het is echt niet te geloven dat het is uitgekomen. Het betekende zoveel, vooral na al die tegenslagen. Alvaro heeft mijn leven gered en dat is zo'n mooi geschenk. Het was een zeer intense tijd, gevolgd door ernstige trauma's."

Ook voor Alvaro was het niet makkelijk. “Ik was net naar Nederland verhuisd en ook dat viel me niet mee. Daarnaast mochten we niet in het tuinhuisje blijven wonen. Op het moment dat John met het nieuws kwam, viel alles samen. We zijn allebei van het idee dat 'niets voor niets gebeurt, het heeft altijd een reden'. Dat we mee mochten doen aan Tiny House Battle moet wel zo zijn.” “Een gigantisch cadeau!” voegt Lotte eraan toe.

Het programma heeft hen ook een bijzondere vriendschap opgeleverd, namelijk met Willeke en Andre. Met andere woorden: het winnende bouwteam. Andre noemde het al in de aflevering: 'Deze mensen zouden zomaar vrienden van ons kunnen zijn'. En dat kwam uit. Het blijkt een erg leuke wedstrijd te worden! Floris – jawel, die van het andere team – komt nog regelmatig langs met zijn vriendin Manon. Ze hebben zelfs een keer in het huis van de concurrent gelogeerd.

Alvaro: “We zijn zo blij met ons huis en de vrienden die we over hebben. Zo mooi hadden we het zelf nooit kunnen maken. We voelen ons hier helemaal thuis en daarom hebben we ons huis een naam gegeven: Casa Yume.” Lotte legt uit: "Casa is het Spaanse woord voor 'huis' en Yume is het Japanse woord voor droom." Hun ultieme droomhuis.

Lotte en Alvaro staan ​​momenteel op een camping die langzaamaan wordt omgebouwd tot bungalowpark. Er zijn meer kleine huisjes van hun kant en de eigenaren van de camping zijn zo vriendelijk om deze bewoners het langst bij elkaar te laten. Ze laten alles om zich heen groeien, totdat ze niet verder kunnen. Ontzettend vriendelijk natuurlijk, maar het blijft tijdelijk.

“We hebben al met een aantal hele aardige mensen geprobeerd een stuk grond voor de huizen te kopen, maar dat is helaas niet gelukt”, zegt Lotte. “Ook hebben we ons – samen met Floris en Manon – aangemeld voor een project in Amersfoort, maar ook daar hadden we geen geluk. Wij wonen het liefst in een bepaalde regio. We denken hierbij aan de driehoek Amersfoort, Arnhem en Deventer. Mijn familie woont in Deventer en dat lijkt ons een leuk idee.”

“De wet- en regelgeving is in Nederland echt lastig als je in een tiny house wilt wonen”, vult Alvaro aan. “Er komen steeds meer projecten van gemeenten en provincies, maar vaak maar voor een tijdelijke periode. Zelf als gemeenschap een stuk grond kopen en het project van de grond af aan beginnen is ook best lastig.”

Toch weerhoudt het hen er niet van om ook maar iets te doen en ondertussen zijn Lotte en Alvaro druk bezig met het realiseren van hun tweede wens: off the grid leven. Dit betekent dat ze willen leven zonder nutsvoorzieningen. De woning is dan niet aangesloten op het riool, elektra en gas. En zoals je aan het einde van de aflevering kon zien stonden de zonnepanelen al op het dak en zijn ze al een heel stuk verder!

Lotte: “Met de aanschaf van de zonnepanelen zijn we het grootste deel van het jaar zelfvoorzienend als het om elektriciteit gaat. Dat is echt te gek. Voor de winter hebben we nu ook een palletverwarmer geplaatst. Andre en Willeke kozen er in eerste instantie voor om dit tijdens de bouw niet te doen, maar er was een perfecte plek waar we het konden installeren. De kachel werkt nu een maand en we zijn er erg blij mee.”

Ze installeerden ook een waterzuiveringssysteem van 1000 liter. “We vangen er regenwater in, dat is echt gaaf! Er zit een bronpomp in de watertank en deze pompt het water omhoog. Het gaat aan wanneer de waterbox om water vraagt. Ze zijn aangesloten op een slang en van de drukregelaar gaat het water naar vier filters (van grof naar fijn). Van het laatste filter gaat het naar een drukvat waar je 20 liter water in kunt bewaren. Van daaruit komt het uiteindelijk in de waterleiding terecht.”

Wanneer het water door vier filters gaat, is het goed om te douchen, te koken en te gebruiken voor de afwas. Om het geheel bacterievrij en drinkbaar te maken hebben ze een vijfde filter onder de keukenkraan geplaatst.

“We hebben de constructie helemaal zelf bedacht en hebben het onszelf niet gemakkelijk gemaakt”, vervolgt Alvaro lachend. “Maar het werkt wel! We hebben de filters echt nodig. We wonen heel dicht bij de duinen, dus er komt al snel veel zand in de goot terecht. Algen kunnen ook in de tank groeien. Met speciale hoezen hebben we veel proberen te voorkomen, maar we houden er ook van om voorzichtig te zijn.”

“We zijn nu bijna zelfvoorzienend, alleen de afvoer moet nog aangepast worden”, vertelt Lotte. “Daar hebben we ook een apart filtersysteem voor nodig. Je kunt niet zomaar al het water de natuur in laten gaan. Dat is de allerlaatste stap, maar ik denk dat het zal moeten wachten tot het voorjaar."

Alvaro: “We willen heel lang in dit huis wonen, dus doen we alles stap voor stap en heel gecontroleerd. Daar hebben we ook de tijd voor.”

De belangrijkste reden voor Lotte om in een klein huis te wonen is de natuur. Wonen in een groene omgeving geeft haar rust en doet haar goed. Maar ondertussen wil Alvaro ook niet meer terug. Voordat hij Lotte leerde kennen en voordat hij op reis ging, woonde hij in Barcelona. Een super drukke, bruisende stad.

“De laatste keer dat ik in Barcelona was, heb ik echt ervaren hoe intens de stad echt is. Als ik daar ben, merk ik hoe fijn ik het vind om in een tiny house te wonen met veel natuur, groen en vogels.”

“Maar”, vult Lotte aan, “we leven wel graag in een gemeenschap. Helemaal alleen, diep in het bos, dat is niets voor ons. We zijn echt sociale mensen en hebben graag buren om ons heen.” 

“Daarom willen we graag in een gemeenschap leven”, vervolgt Alvaro, “zodat we mens en natuur goed kunnen combineren. Het voordeel is dat je maar één wasmachine nodig hebt. Niet elk huishouden hoeft alles te kopen. Dingen kunnen gedeeld worden.”

En zo staat het nu op de camping. De buurman heeft de stofzuiger voor de kachel staan ​​en die mag iedereen lenen. “Je kunt elkaar ook helpen en we delen de auto. Zo leven vinden wij heel gaaf!”

Ze zijn erg gelukkig in huis, maar ze staan ​​nog steeds te popelen om klusjes te doen, dus kochten ze een busje. “Natuurlijk wilden we oorspronkelijk zelf een huis bouwen”, vertelt Lotte, “maar na mijn hartstilstand werd het fysiek te zwaar voor mij. Nu we een tiny house hebben, ging de drang om klusjes te doen niet weg, dus kochten we een kleine bus.”

“Het busje is goedgekeurd als camper, maar nog niet gebouwd naar onze wensen”, vult Alvaro aan. “Het voldoet aan alle eisen van de RDW, maar er moet nog veel gebeuren. We hebben het gekocht om er zelf aan te werken, op ons gemak.” Ze hebben dan ook geen haast en gaan er in het voorjaar mee aan de slag en hopen volgend jaar in de winter een tour door Europa te kunnen maken. "We weten de route nog niet, maar ik gok het zuiden van Europa, op zoek naar de zon", zei Alvaro. “Het hangt natuurlijk ook af van hoe Lotte het doet. Dat gaat nu goed, maar je weet natuurlijk nooit."

Het is de bedoeling dat de bestelwagen volledig wordt gerenoveerd met hergebruikte materialen. Hoewel dat oorspronkelijk het plan was voor het tiny house, is het uiteindelijk niet gelukt. Het echtpaar koos echter bewust voor dit huis van nieuwe materialen, vooral vanwege de goede isolatie, wat een enorm verschil maakte. Maar dat zal in het busje anders zijn. “Gelukkig hebben we ook de tijd om daarmee aan de slag te gaan. Zoals bouwer Andre in het programma aangaf is het lastig om gebruikte materialen in zo'n korte tijd weer mooi te maken. Maar het busje heeft geen strakke deadline, dus we hebben tijd om alles naar wens aan te passen."

Liselotte & Alvaro: @tiny_casa_yume

Altijd weten wat er aan de hand is? Download de gratis RTL Nieuws app en blijf op de hoogte.